POLATLI OVASI’NDA ÜRKEK CEYLAN



Bir öğle üzeri indi pınara,
Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
Bakışı bir ok gibi açtı yara,
Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
    Ağustos sıcağında kavrulurken,
    Toz ve duman havaya savrulurken,
    Alın teriyle çamur yoğrulurken,
Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
        Pınarın önünde şöyle bir durdu,
        Avcı odur sanki yayını gerdi,
        Atıp okunu can evimden vurdu,
        Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
            Uzun bir fistanı vardı bindallı,
            Burnu hızmalı, omzu beyaz şallı,
            Ta Harran Ovası’ndan gelmiş belli,
            Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
                Elleri çamur, saçı soğan kokar,
                Soğan değil, topraktan ekmek söker,
                Kaş altından bakışı yürek yakar,
                Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
                    Ankara Çayı yanında çadırı,
                    Gözlerinin kahve gibi hatırı,
                    Bir baktı, yazdırdı kırkdört satırı,
                    Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.


Damla su içmeden pınardan döndüm,
Ürkütürsem bir daha gelmez sandım,
Suyu unuttum, bakışından kandım,
Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
    Kürt müydü, Türkmen miydi, belki Arap,
    Gönlümün bahçesini etti harap,
    Sanki gösterdi bana çölde serap,
    Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
        Pınar başında bir an duramadım,
        Adı nedir varıp da soramadım,
        Ardı sıra izini süremedim,
        Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
            Giriyorken ihtiyarlık çağına,
            Attığı oku sinemin bağına,
            Delip geçti vardı Çile Dağı’na,
            Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
                Ali pınar önünden nasıl geçem,
                Karıştı hep gündüzüm ile gecem,
                Belki emmi diyecekti, su içem,
                Polatlı Ovası’nda ürkek ceylan.
                                    Ali Şahin
                        27-28/03/2015, 23:30-02:37 Nilüfer/Bursa

Bu yazı 2103 kez okundu...