Saat sabahın beş buçuğu... Alacakaranlıkta derenin içinden geçerek günlerdir bizi bekleyen "ground blind" denilen yapay gümeye doğru ilerliyoruz. Güme dediğime bakmayın, dört tele takılan kamuflaj semsiye desek daha doğru... Hedefimiz yaban hindisi avlamak...

Mühreleri yerleştirdikten sonra yerimizi alıyoruz, ben elime "yelper" denilen ve dişi yaban hindisi sesi çıkaran aleti alıp bir iki çalıyorum. Acemi olduğum için fazla oturmuyorum. Biraz beklemek lazım... Sırtımdan sabah esintisi vuruyor. Tüfeğe sıkı yapışıyorum.Tam bu sırada üstümüzdeki dallardan bir kanat sesi, daha doğrusu gürültü geldi. Ne olabilir diye düşünmeye fırsat bulamadan yaban hindisinin kocaman silueti gözümün önünde beliriverdi.ABD'ye gelirken aklimin bir ucunda hep bize söylenip duran ülkemizin İngilizce adı ve "hindi" hakkındaki dönüp duruyordu. İngilizler veya Amerikalılar bunu gerçekten de mahsus mu yapmıştı?

Türkiye'ye İngilizce "hindi" anlamına gelen Turkey denmesinin sebebini açıkçası pek araştırmadım, ancak alınganlığım hemen geçti. Çünkü Amerika kıtasında yaşayan yaban hindisi son derece saygın ve çok sevilen bir hayvan... ABD'nin kurucularından Benjamin Franklin'in "Şu aptal kartal yerine yaban hindisini milli sembol yapalım" dediği rivayet edilir. Bulması ve avlanması son derece zor olan bu kuşu avlamak için bin bir çeşit kamuflaj, özel ses çıkaran aletler, özel yelekler, silah ve mühimmat imal ediliyor.

Yaban hindisi baharda ve sonbaharda olmak üzere iki sezonda avlanıyor. Amerikalıların en çok sevdiği bahar avı... Genelde nisan ayı başlarında başlayıp, mayıs ayının başında son buluyor. Hindilerin eş bulma dönemi... Hindilerin görme duyuları son derece gelişmiş.. Bu nedenle avda kamuflaj çok önemli. Yüze maske bile  takılıyor. Amerikalı avcılar, "hindi koku alabilseydi hayatta vurulmazdı" diyorlar.

Yaban hindisi avının püf noktası, hindiyi çağırmak... Avcı güzel bir yere oturup kendini kamufle ediyor ve çağırmaya başlıyor. Çağrıyı duyan baba hindi, yavaş yavaş haremine yeni bir eş katmak için yaklaşıyor. Yaban hindisinin dişini vurmak yasak... Sadece erkeği vurulabiliyor. Erken hindi göğsünde sallanan ve "sakal" denilen ince tüy tutamından ayırt ediliyor. Amerikalı avcılar bu sakalın uzunluğuna göre kuşu değerlendiriyor ve bu parçayı kurutup saklıyorlar.

Yaban hindisi avı için üretilen kamuflaj tüfekler çok revaçta. Yaban hindisi sadece tüy olmayan başı ve boynundan vurulabiliyor. Bunun için modified şok kullanmak ve 3 veya 4 numara magnum fişek atmak avantajlı..

Yakınımızda bir ağaçta geceleyen hindi, bizim kıpırdayışımızdan şüphelenmiş, dişi hindi sesini de duyunca inip göz atmak istemişti. Hemen kuşun sakalı var mı diye baktım ve hindinin göğsündeki tüy tutamını gördüm. İçim titredi, iste buydu, hindi avın ilk 15 dakikası nda ayağıma gelmişti. Şüpheli bakışlarla bana bakan hindiyi kaçırmamak için taş kesildim. Hindi bana cok yakındı. Buradan kafasına nişan alsam muhakkak kopartırdım. Biraz üstünden atmaya karar verdim. Tüfeği çok yavaş hareketlerle omuzlarken yüreğim yerinden çıkacak gibi oldu.

BLAM!

Hindi kayboldu. Yerde patırtılar devam ederken birden ayağa kalktı. Çalılara doğru kaçmaya başladı. İkinci atışım kuşu yere yapıştırdı. Benimle beraber kamufle bir şekilde ağacın altında oturan avcı dostumuz Darrell ile heyecanla koştuk, öce sakalı görüp yasal bir av olduğuna kanaat getirdik. Sonra bağırarak birbirimize sarıldık, kutlama bir müddet sürdü.

Fotoğrafları çekerken üzerimizden orman ördekleri ve kazlar geçiyordu. Boş geçen iki hafta önceki avdan sonra, ABD'de hindi avında bu hafta şansım yaver gitmiş ve çok güzel bir yaban hindisi avlamıştım.

Mehmet Ekizoğlu

İlgilenenlere notlar:

Avlandığımız yer: Illinois, Mt Pulaski

Av tüfeği: Remington 11- 87 Sportsman modeli

Muhimmat: Winchester Double X Magnum Turkey Loads

Kamuflaj: Mossy Oak Obsession