Geçen Cuma günü geyik avı için yola çıktım, Illinois'in mısır tarlalarından geçerek Missouri Eyaletinin orman kaplı tepelerine ulaştım. Akşam avlanacağımız yerde beni rehberimiz karşıladı. Ormandan gelen geyik böğürmeleri arasında nefis bir uyku çektim. Cumartesi sabahı erkenden dağları kolaçan etmeye çıktık. Rehberim benden daha genç olduğu için hiç gocunmuyordu, sık sık Ford Ranger'dan inerek sık ağaçlıklı dere içlerini kontrol ediyorduk.

Sonunda öğle vakti iyi bir geyiğe rastladık, dürbünle trofeyi inceledik ve beğendik. Rehberim, hemen "shoot, shoot" dedi, ben dürbünlü Ruger'i omuzladığımda geyiğin iyi bir pozisyonda durmadığını anladım. Biraz daha yaklaşıp hayvanı yandan görmek istedim, o sırada hayvan ürktü tabii, ormanın derinliklerine doğru bir koşu tutturdu. Onunla beraber dişi geyikler de pehdah oldu. Bu durumda atış şansım kalmadı. Geyiğin peşinden yarım saat kadar köşe kapmaca oynadıktan sonra hayvancağız kendini korudan dışarı atarak ölümcül hatasını yaptı. Ben de geyiği ürkütmeden ağaçların son bulduğu gölgeden 75 yardalık mesafeden tek atışla vurdum.

Geyik iki adım attıktan sonra düştü ve hareketsiz kaldı. Rehberin benim sırtıma vurduğunu neden sonra anladım. Yanına vardığımızda son öksürüğünü yapıyordu. Koltukaltından yediği kurşun fazla ilerletmemişti. Fotoğraflardan sonra hayvanı yükledik ve kesim yerine doğru yola çıktık. Kesim yerinde Ranch Müdürü bizi bekliyordu. Beni kutladı ve "Ne diyeceğim sana,bir geyik daha vurmak ister misin?" diye sordu. Şaşırmıştım.

Geyikler paralıydı. Hemen ekledi, "Çok az bir fiyatla ikinci bir geyik daha vurabilirsin, ama etini ve trofe kalitesini garanti edemem" dedi. Sonra avlakta kışı geçiremeyecek veya trofe kalitesi nispeten bozulmuş durumdaki hayvanları avlamakta olduklarını, eğer bunlardan vurmak istersem çok ucuza geleceğini söyledi. Bana mantıklı gelmişti. Daha avlanacak bir günüm vardı. Kabul ettim. Yemekten sonra tekrar yola çıktık, yolda bana rehber "culling" denilen bu bir çeşit "ayıklama" avını anlatıyordu. Genelde eti iyi olmayan yaşlı hayvanlar seçiliyordu. "Yaşlı olan hayvanların trofesi de iyi olmaz mı?" diye sordum. Bana bazılarının boynuzlarının asimetrik geliştiğini, bazılarında da çok kırıklar olduğunu ve bunların tercih edilmediğini söyledi. Bana göre hava hoştu. Sonuçta ben geyiği vurmuştum, bu ekstra olacaktı.Uzun in çık ve indi bindilerden, dürbünle gözlemelerden sonra rehber yaşlı ve asimetrik bir geyik gördü. "İşte bu" dedi. Ben dürbünle baktığımda gayet güzel bir trofe gördüm. Neyse, onlar öyle diyorsa öyleydi. Yaklaşmaya çalıştıkça ilerleyen yaşlı geyik çok kurnaz gibiydi. Hiç bir zaman yanlamasına durmuyor, hep ileri durup sadece başını çevirerek bize bakıyordu. Yaptığımız hileleri boşa çıkaran geyiğin peşinde akşam olmak üzereydi. Rehber saatine bakıp duruyordu. Gecikmemiz onun gece çalışması demekti.

Sonunda iyi bir pozisyon yakaladık, tüfeği omuzladım, ağaçların arasında gölge gibi duran hayvana atışımı yaptım. Hayvan gözden kayboldu. Rehber: "Vurdun" dedi. Ben ikinci mermiyi sürerken geyik yeniden göründü, tepeyi çıkıyordu. Hemen koştuk. Yaralı görünüyordu, kötü bir atış yapmıştım. Bizi fark edince hayvan hızlandı ve bir tepecik daha aştı. Nefesim kesilmişti, rehber kamyoneti almaya gitti. Geyik ortada yoktu. Kamyonetle ilerledik, "düşmüş olabilir mi?" diye sordum. Rehber "Kurşun geriye isabet etti, karın boşluğundan vurulmuş olabilir ya da kalçası kırılmış olabilir" dedi.

Bu hayvanın düşmeyeceği anlamına geliyordu. Çıkıp yürüyerek dere içlerini kontrol ettik. Akşam olmuştu. Yanımızda ışık da yoktu. Kamyonetin farıyla yaptığımız arama sonuç vermemişti. Rehber telsizle konuşarak beni bıraktı, biraz beklememizin daha iyi olacağını söyledi. Yemeğe geçtik, canım çok sıkılmıştı. Müdür hayvanı bulacağımızı ve endişe etmememi telkin ediyordu. Yemekten sonra rehber yanına projektör, bir köpek ve bir de yardımcı alarak aramaya gitti. Ben yorgunluktan koltukta uyumuştum. Gece ayak sesleriyle uyandım. Geyiği bulmuşlardı. 

Zavallı hayvan bir yardan düşmüş ve orada can vermişti. Sabaha yalnızca boynuzları kalmıştı yaşlı geyiğin... Etini isteyip istemediğimi sordu rehber. Sert olduğuna kanaat getirip "Hayır" dedim. Trofe de düşerken bir kaç ucu kırılmıştı. Yine de iyi durumdaydı. Güneş Missouri tepelerini bir kez daha aydınlatırken, ben arabanın arkasında iki trofe ile ayrılıyordum.

Rastgele

İlgilenenlere not:

Yer: Missouri Eyaleti, Steelville
Geyik cinsi: Fallow Deer (Alageyik)
Ranch: Özel avlak
Tüfek: Ruger M77
Mermi: .223 Remington